قسمت چنین بود...
نه!

قسمت من این نبود که اینجا باشم...

برای خودم بنویسم تا شاید ذره ای کم شود از این حجم بی پایان غم
تا کم شود ارتفاع این تنهایی تا سقوط
از آرامش نگو که برایم واژه ایست غریب
نیازی به همدردی کسی نیست.عادت دارم به این روح بودن...

تنها همیشه تنهاست...
فرقی نمی کند.هر چه باشد....
طعم تلخ تنهایی را نچشیده ای از شیرینی باهم بودن نگو...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: